Działalność Ochotniczej Straży Pożarnej w Małochwieju od początku jej powstania jest nierozerwalnie związana z naszą szkołą. Już samo jej powstanie można uznać za niezwykle symboliczne
Z kroniki OSP w Małochwieju:
"W naszej gromadzie bezpośrednim bodźcem do założenia OSP był wielki pożar na końcu Małochwieja w 1920r. (spaliło się doszczętnie 9 gospodarstw) i pogrzeb umiłowanego przez wieś nauczyciela ś.p. Wnorowskiego Protazego w 1924 r., którego wieś nasza chciała jak najgodniej uczcić i oddać hołd jego pamięci, więc uważano, żeby to wypadło jak najokazalej zorganizowano naprędce oddział straży bez statutu, bez podstawy prawnej w pożyczanych mundurach, hełmach, tym razem do parady, a w parę miesięcy zorganizowano już formalnie Ochotniczą Straż Pożarną na codzień, która przetrwała do dnia dzisiejszego.
Zarys historii założenia OSP w Małochwieju przedstawia się następująco: pierwszym inicjatorem założenia OSP w Małochwieju był Oleszczuk Stanisław a było to w roku 1925. Pierwszymi założycielami byli: Oleszczuk Stanisław, Karauda Paweł, Wiśniewski Michał, Kyc Jan, Parzymies Jan, Gołębiowski Franciszek, Matysiak Franciszek, Kulczyński Stanisław i Marczewski Stanisław s. Józefa. Pierwszy Zarząd OSP stanowili:
- Karauda Paweł - prezes
- Oleszczuk Stanisław - sekretarz
- Parzymies Jan - skarbnik
- Gruszecki Jan - gospodarz
Natomiast sztab OSP stanowili:
- Oleszczuk Józef - naczelnik
- Dobosz Jan - z-ca naczelnika
- Kulczyński Paweł - adiutant
W 1926 r. nabyto sprzęt p.poż, tj. sikawkę ręczną i beczkowóz. Narzędzia i sprzęt p.poż. przechowywano początkowo po gospodarzach. Nabyto 10m3 drzewa budulcowego w celu pobudowania remizy. W 1927 r. OSP zdobyła się na umundurowanie i nabyto hełmy.
W 1928 r. oddział OSP przeszkala swych członków na szczeblu powiatu.
W 1929 r. OSP nabyte drzewo w 1926 r. wypożycza Spółdzielni Mleczarskiej, gdyż ta budując nowy dom murowany przyrzekła, że za wypożyczone drzewo odstąpi stary budynek na remizę, zmiana nastąpiła w tym sensie, że zamiast odstąpić dom, zrobiono przybudówkę przy mleczarni, która służyła jako prowizoryczna remiza na sprzęt strażacki, natomiast na urządzanie różnych imprez Spółdzielnia Mleczarska zapewniła korzystanie z sali zebrań, której później przyjęto nazwę Domu Ludowego. I w dalszym ciągu Oddział OSP docenia sprawę szkoleniową.
W latach 1930 - 1934 Polska przeżywała katastrofalny kryzys gospodarczy. OSP w tym okresie ograniczała się do szkolenia kadr.
W latach 1935 - 1939 uzupełniono tabor straży, w tym to czasie zrobiono wóz rekwizytowy. W latach drugiej wojny światowej od 1940 do 1944, w czasie okupacji hitlerowskiej OSP nie przejawiała żadnej pracy społecznej. W bardzo trudnym położeniu OSP znalazła się w miesiącu grudniu 1942 r., kiedy była zmuszona do wzięcia udziału w łapance młodzieży na roboty do Niemiec, łapanka była skierowana na wieś Niemienice, na wieś z którą Małochwiej miał zażyłe stosunki. Jednak OSP wbrew zarządzeniu okupanta w różny sposób dając ludziom możliwość ucieczki, tym samym nie spełniła nałożonego na nią obowiązku, a le przeciwnie - uratowała honor dobrego Polaka. Pod koniec wojny, w latach 1944-1945 po wyzwoleniu OSP ożywiła działalność kulturalno-oświatową i społeczną. W 1946 r. OSP nabyło motopompę "zerówkę".
Rok 1947 przeszedł bez specjalnych wydarzeń. W roku 1948 OSP wzięło udział w Święcie Ludowym obchodzonym z kilku powiatów w Zamościu. Bierze czynny udział w obchodzie 25-lecia Spółdzielni Mleczarskiej i Spółdzielni Spożywców. Z dużym nakładem pracy zorganizowane były "Dożynki".
W 1949 r. OSP zakupiła samochód tzw. "Gazik". Ważnym wydarzeniem było w 1949 r. zorganizowanie oddziału żeńskiego. W 1950 r. mija 25-cio lecie istnienia OSP. Zorganizowano obchód, który wypadł wspaniale, a w sercach Małochwiejaków dzień ten pozostawił miłe wspomnienie. Punktem kulminacyjnym uroczystości 25-lecia było spisanie aktu erekcyjnego w następującym brzmieniu:
Działo się to w roku 1950 dnia trzydziestego lipca we wsi Małochwiej na placu przed Domem Ludowym, kiedy sołtysem gromady Małochwiej był Wójcik Wacław, przewodniczącym Gminnej Rady Narodowej Knap Józef, przewodniczącym Powiatowej Rady Narodowej Obrański Stanisław, przewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej Dąbek Paweł, Prezydentem RP Bierut Bolesław. Ochotnicza Straż Pożarna w Małochwieju obchodziła 25-lecie swego istnienia. Powiatowym komendantem w tym czasie był por. Szrubowicz Mikołaj.
Zarząd Ochotniczej Straży Pożarnej w Małochwieju stanowili: prezes Kasiura Jan, v-ce prezes i równocześnie naczelnik - Oleszczuk Józef, sekretarz Wójcik Henryk, skarbnik Parzymies Stanisław i gospodarz Marczewski Stanisław. Okres ten stosunkowo krótki w historii, był jednak brzemienny w wiele wydarzeń międzynarodowych, którymi i Polska była bezpośrednio dotknięta. W warunkach często nieprzyjaznych, idea Ochotniczej Straży Pożarnej zawsze była żywa i aktualna w służbie dla społeczeństwa. Starsze pokolenie dało początek idei niesienia pomocy bliźniemu w nieszczęściu i przekazuje młodemu pokoleniu, by strzegło i kontynuowało pogłębiając rozwój wniesionej idei Ochotniczej Straży Pożarnej w Małochwieju.
Pod aktem znalazły się podpisy założycieli, sympatyków i zaproszonych gości.
W 1952 r. OSP została przeorganizowana z dotychczasowych Zarządów, przemianowano na komendy OSP. W ostatnich dwóch latach, tj. 1953 i 1954 r., dzięki wydatnej pomocy ze strony Rządu Polski Ludowej OSP w Małochwieju otrzymała i nadal otrzymuje odpowiednie wyposażenie p. pożarowe. W 1955 r. przypada 30-lecie istnienia Ochotniczej Straży Pożarnej w Małochwieju, które postanowiono uczcić uroczyście w dniu 22 maja 1955 r. w celu podsumowania wyników całego 30-lecia.
W okresie swego istnienia OSP w Małochwieju miała 11 wypadków pożaru, w tym dwa młyny, akcja w miarę możliwości była planowa i skuteczna, tak jak na organizację użyteczności publicznej przystało. Na tym zamyka się bilans 30-lecia OSP w Małochwieju. W 1962 r. nastąpiła uroczystość założenia kamienia węgielnego pod budowę Domu Strażaka. Aktu wmurowania kamienia wegielnego dokonali: ówczesny Komendant Powiatowy Straży Pożarnych w Krasnymstawie Pan Mikołaj Śrubowicz i Prezes Zarządu Oddziału Powiatowego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych w Krasnymstawie Pan Jan Polski. Oto treść Aktu Erekcyjnego:
Działo się to dnia 16 września 1962 roku za czasów, kiedy pierwszym Sekretarzem Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej był Władysław Gomułka, Prezesem Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego i Marszałkiem Sejmu Czesław Wycech, przewodniczącym Rady Państwa Aleksander Zawadzki, Prezesem Rady Ministrów Józef Cyrankiewicz, Ministrem Spraw Wewnętrznych Władysław Wicha, Komendantem Głównym Straży Pożarnych pułkownik Roman Darczewski, Prezesem Zarządu Głównego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Józef Sęk-Małecki, pierwszym Sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Lublinie Władysław Kozdra, Prezesem Wojewódzkiego Komitetu Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego w Lublinie Władysław Gawlik, Przewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej Paweł Dąbek, Komendantem Wojewódzkim Straży Pożarnych kapitan Strzelecki Czesław, Prezesem Wojewódzkiego Zarządu Związku OSP Jan Kisielewicz, pierwszym Sekretarzem Komitetu Powiatowego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Krasnymstawie Stanisław Jankowski, Prezesem Komitetu Powiatowego Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego Józef Kwiatkowski, Przewodniczącym Prezydium Powiatowej Rady Narodwej Wiesław Moskaluk, Komendantem Powiatowym Straży Pożarnych major Mikołaj Srubowicz, Prezesem Powiatowego Związku OSP Jan Polski, Przewodniczącym Gromadzkiej Rady Narodowej w Krasnymstawie Jan Antoniak, sołtysami wsi Małochwiej Duży Marczewski Stanisław, Małochwiej Mały Chwaszcz Jan, Prezesem Zarządu Ochotniczej Straży Pożarnej Kasiura Jan, naczelnikiem Kowalczyk Stanisław, architektem Prezydium Powiatowej Rady Narodowej inż. Piotrowski, majstrem budowlanym Władysław Poniedziałek.
Ochotnicza Straż Pożarna w Małochwieju Dużym i Małochwieju Małym, wspólnie z ludnością miejscową zakłada kamień węgielny pod budowę Domu Strażaka.
Akt ten składamy na wieczną pamiątkę budowy Domu Strażaka w Małochwieju.
W czasie budowy strażnicy wszyscy członkowie OSP wypracowali w czynie społecznym kwotę przekraczającą 200 tys. zł (obecnie ok. 97 tys. zł). Przy budowie zaangażowane były również kobiety oraz młodzież szkolna. W okresie trwania budowy strażacy mogli liczyć na pomoc ze strony Pana Mikołaja Srubowicza i jego zastępcy Pani Krystyny Nowak, nieodzwoną była też pomoc władz politycznych i administracyjnych krasnostawskiej gminy. Z końcem roku 1966 budynek został wybudowany, a oddany do użytku w 1967. Komenda Rejonowa Straży Pożarnych w Krasnymstawie wyposażyła jednostkę w odpowiednią ilość sprzętu pożarniczego, tj.: węże pozarnicze, nowoczesne motopompy, samochód pożarniczy Star 25 typu GBM 2/8 (w kolejnych latach Star 26 typu GBAM 2/8+8) i inny sprzęt gaśniczy oraz umundurowanie i uzbrojenie osobiste. Strażacy mieli wówczas już dobre warunki do przechowywania sprzętu pożarniczego, jak również do prowadzenia działalności kulturalno-oświatowej na wsi, ponieważ jej działalność OSP nie polegała tylko na bezpośrednich interwencjach podczas pożarów, ale przede wszystkim w ich zapobieganiu. Strażacy dokonywali kontroli przeciwpożarowych, prowadzili akcje uświadamiające, wygłaszali pogadanki na zebraniach wiejskich, w szkołach, organizowali zbiórki pieniężne, zbiórki płodów rolnych dla mieszkańców dotkniętych klęską powodzi z terenu innych województw, brali udział w czynach społecznych organizowanych na rzecz środowiska Małochwieja i nie tylko (budowy dróg, świetlic, organizowanie dziecińców itp.).
W roku 1985 w trakcie uroczystości 60-lecia swojego istnienia, jednostka otrzymała sztandar ufundowany przez społeczeństwo Małochwieja. W skład Zarządu wchodzili wówczas: Pan Stanisław Pastuszak - prezes, Pan Stanisław Marucha - z-ca naczelnika, Pan Stanisław Kowalczyk - sekretarz, Pan Stanisław Waręcki - skarbnik, Pan Jan Dąbrowski - gospodarz i Bolesław Dziewulski - członek Zarządu.
W 1997 roku, kiedy jednostka otrzymała nowy samochód bojowy Star 244 typu GBA 2/16, zrodziła się myśl o przystąpieniu do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego. W jego skład OSP został włączona z dniem 21 grudnia 1998 roku. W tym też roku walne zebranie sprawozdawcze podjęło uchwałę o rozbudowie miejscowej strażnicy z myślą o dostosowaniu jej do wymogów wspomnianego systemu. Począwszy od podjęcia uchwały do rozpoczęcia budowy, prowadzono szeroko zakrojone działania skierowane na opracowanie projektu budynku, pozyskiwanie środkó finansowych oraz gromadzenie niezbędnych materiałów budowlanych. Rozbudowa strażnicy rozpoczęła się w drugiej połowie 2006 roku i trwała 2 lata. 4 maja 2008 roku, w trakcie Powiatowych Obchodów Dnia Strażaka, oddano do użytku już wyremontowaną i rozbudowaną remizę strażacką. Obchody rozpoczęły się mszą św. w intencji strażaków, odprawioną przez ks. Henryka Kapicę i ks. Waldemara Tarachę – kapelana strażaków. W uroczystości uczestniczyli: Senator Pan Lucjan Cichosz, przedstawiciel Wojewody Lubelskiego Pan Andrzej Małysz, Radni wojewódzcy: Pan Wiesław Brodowski i Pan Wacław Cichosz, Wicestarosta Powiatu Pan Andrzej Kmicic, Przewodniczący Rady Powiatu Pan Marek Nowosadzki, Burmistrz Krasnegostawu Pan Andrzej Jakubiec, Wójt Gminy Krasnystaw Pan Janusz Korczyński, Przewodniczący Rady Gminy Krasnystaw Pan Leszek Szeniak, Komendant Powiatowy PSP Pan Dariusz Pylak, Komendant ZO OSP Pan Stanisław Kubina, wójtowie okolicznych gmin, dyrektorzy zakładów pracy i miejscowa ludność. Poświęcenia strażnicy dokonał ks. Waldemar Taracha, a przecięciem wstęgi dokonano symbolicznego otwarcia budynku remizy. W dniu strażackiego święta odznaczono najbardziej zasłużonych druhów oraz osoby, które na co dzień pomagają strażakom. Złoty Znak Związku OSP otrzymali: Pan Stanisław Marucha i Pan Stanisław Waręcki. Złotymi medalami „Za Zasługi dla Pożarnictwa” odznaczono Pana Jana Waręckiego i Pana Zygmunta Kapuścika, srebrnymi – Pana Zbigniewa Kaźmierczaka, Pana Zygmunta Maruchę i Pana Krzysztofa Radziewskiego, natomiast brązowymi Pana Mariusza Waręckiego, Pana Edwarda Marczewskiego i Pana Krzysztofa Kowalczyka. Wójt gminy Pan Janusz Korczyński wręczył również listy gratulacyjne, które otrzymali: Pani Halina Marucha, Pan Stanisław Waręcki, Pan Leszek Waręcki, Pan Jan Waręcki, Pan Krzysztof Berbeć i Pan Krzysztof Kowalczyk. Uroczystość odbyła się na placu przed budynkiem szkoły, a okolicznościowy program artystyczny, pod kierunkiem Pani Teresy Berbeć i Pana Edwarda Kyca przedstawiła młodzież szkolna.
W kadencji 2010-2015 Prezesem jest Pan Stanisław Waręcki, Naczelnikiem - Pan Leszek Waręcki, kierowcami w jednostce są Panowie: Krzysztof Berbeć i Grzegorz Berbeć, a gospodarzem Pan Krzysztof Kowalczyk.
Berbeć Józef
Bida Stanisław
Burdan Stanisław
Czuba Jan
Czuba Józef
Czuba Piotr
Dobosz Jan
Dziewulski Bolesław
Gołębiowski Mieczysław
Gruszecki Jan
Gruszecki Jan s. Jana
Kasiura Jan
Kaźmierczuk Henryk
Kiszczak Czesław
Kliszcz Henryk
Kliszcz Michał
Kobylański Zbigniew
Kowalczyk Franciszek
Kowalczyk Stanisław
Lubaś Eugeniusz
Marczewski Bronisław
Marczewski Jan
Marczewski Stanisław
Marczewski Stanisław s. Józefa
Marek Jan
Marucha Jan
Marucha Karol
Marucha Stanisław
Marucha Zygmunt
Mazurek Czesław
Mazurek Józef
Mazurek Stanisław
Mikołajczyk Cyprian
Miszczak Jan
Mochniej Jan
Mochniej Stanisław
Oleszczuk Józef
Oleszczuk Maria
Oleszczuk Stanisław
Oleszczuk Zygmunt
Pastuszak Jan
Pastuszak Stanisław
Pawelec Józef
Smerdel Bolesław
Staszczak Antoni
Staszczak Jan
Wożakowski Jan
Wożakowski Józef
Wożakowski Józef
Wójcik Antoni
Wójcik Henryk
Gdy obowiązek wezwie mnie
Tam wszędzie, gdzie się pali,
Ty mi, o Panie, siłę daj,
Bym życie ludzkie ocalił
Pozwól, niech dziecko póki czas
Z płomieni cało wyniosę,
Przerażonego starca daj
Ustrzec przed strasznym losem.
Daj, Panie, czujność, abym mógł
Najsłabszy słyszeć krzyk,
Daj sprawność i przytomność bym
Ugasił pożar w mig.
Swe powołanie pełnić chcę
I wszystko z siebie dać;
Sąsiadów, bliźnich w biedzie strzec
I o nich mienie dbać.
A jeśli taka wola Twa,
Bym życie dał w ofierze,
Ty bliskim mych w opiece miej.
O to Cię proszę szczerze.
(Autor nieznany)